سهرت - بقلم / سيد صميده

سهرت اغازل الافكار

اغنيها والفؤاد فى نار

واسهر والغرام غدار

وف ليلى بقيت محتار

من الغربه اللى انا فيها

اسير وجدى واشواقى

ولا ف ليله بقيت لاقى

خل ااقوله اشواقى

ولا جنبى انيس سهران

يواسينى 

سهرت انادى انا ف ليلى

يا مين يجى يواسينى

ويمسح لى دموع عينى

يشاركنى هنا الاحزان

لاجانى رد ولانظره

ولا عين بقت نظره

نذرت للحسين نذرى

شموع راح ا قيدها ف مقامه

واصير محسوبه وخدامه

واطوف ادعى ف مقامه

لو جانى م الحبيب مرسال

يطمنى على حاله

يقول لى فين طريق اهله

اروح اسال او انده له

واعيش ساكن حدا اهله

وامشى له بالمشوار

سجين فكرى وقلقى عليه

اشوف نظره ف ضى عنيه

تطمنى ف ليله عليه

نسجت الفكر شال وتوب

ثوانى انامها هى يادوب

يجينى ف المنام طيفه

اشوف الهجر رفع سيفه

اهب من منامى حزين

بقالى سنين وراها سنين

لم فارق خيالى ف ليل

ولا ف نهار رحم حالى

رفيق القلم

سيد صميده